Wybitni żeglarze i trenerzy laureatami Nagrody Fair Play PKOl

Dzisiejsza uroczystość to wielkie święto najważniejszych zasad obowiązujących w sporcie, zarówno tym amatorskim, jak i zawodowym. Idea czystej i uczciwej rywalizacji to również nadrzędna wartość w życiu codziennym. W Centrum Olimpijskim PKOl zgromadziło się dzisiaj wiele gwiazd polskiego sportu, które swoimi czynami, postawą są najlepszymi ambasadorami czystej gry.

- Szybciej, wyżej, mocniej, razem i powinniśmy dodać do motta olimpijskiego… uczciwie. Już w 1963 roku bliski naszym sercom redaktor Tadeusz Olszański inicjując nagrodę „Dżentelmena Sportu” pisał: „fair play niezbędne dla sportu, jak sport dla życia”. Irena Szewińska powiedziała kiedyś: olimpizm – dotyczy nie tylko uprawiania sportu, ale również szanowania fair play w codziennym życiu”. Historia Nagród Fair Play PKOI to kilkadziesiąt lat działalności i kilkaset wręczonych nagród i wyróżnień, które budują naszą wrażliwość na wartości

- powiedziała Hanna Wawrowska, Przewodnicząca Klubu Fair Play PKOl.

W tym roku w kategorii „Kariera w duchu fair play” kapituła przyznała Nagrodę trzem wybitnym przedstawicielom polskiego żeglarstwa – Pawłowi Kowalskiemu, Przemysławowi Miarczyńskiemu i Piotrowi Myszce.

Paweł Kowalski to najbardziej utytułowany trener w polskim żeglarstwie olimpijskim. Jego trenerska przygoda zaczęła się w połowie lat 90, gdy w wieku 30 lat zakończył karierę zawodniczą. W 1995 roku został trenerem kadry narodowej windsurfingu, stworzył system szkolenia i team odnoszący sukcesy najpierw w klasie Mistral, potem RS:X.

Jego podopieczni wywalczyli ponad 30 medali mistrzostw świata, Europy i Polski seniorów i juniorów. W 2014 roku, po igrzyskach w Londynie, na których jego podopieczni, Zofia Klepacka i Przemysław Miarczyński zdobyli brązowe medale, został trenerem głównym Polskiego Związku Żeglarskiego nadzorującym szkolenie we wszystkich klasach olimpijskich.

- Bardzo dziękuję kapitule za zauważenie mnie wśród wielu znakomitych trenerów i zawodników. Nagroda ta to dla mnie olbrzymi honor, tym bardziej, że fair play postrzegam jako pewnego rodzaju zasadę etyczną, a nie tylko jako zbiór zasad obowiązujących w sporcie. To jest drogowskaz życiowy. Przychodzą mi do głowy tutaj trzy rzeczy. Szacunek do przeciwnika, czytaj po prostu do drugiego człowieka. Po drugie, umiejętność przyjmowania porażki z godnością, bo godność pozwala nam akceptować porażkę, szybko się po niej podnosić i przekuwać ją w sukces. Po trzecie, przyjmowanie wygranej z pokorą. Pokora pozwala na zrozumienie tego, co stoi za sukcesem, motywuje do dalszej pracy i pozwala ten sukces później multiplikować

– mówi Paweł Kowalski.

Paweł Kowalski jest pasjonatem w pracy, osobą w pełni zaangażowaną w szkolenie i przeznaczającą na pracę także swój wolny czas. Do dzisiaj chętnie wsiada na ponton i pomaga szkolić zawodników nie tylko w windsurfingu, ale też w innych klasach, jak FormulaKite, 49er, czy ILCA. Jest bardzo lubiany, ceniony i ma ogromny autorytet. Dla trenerów żeglarstwa jest mentorem i wzorem.

Wzorem dla całej żeglarskiej społeczności na świecie była też współpraca Piotra Myszki i Przemysława Miarczyńskiego przed igrzyskami olimpijskimi w Londynie. Gdy awans na Igrzyska w Londynie w 2012 roku wywalczył ten drugi, Piotr postanowił poświęcić swoje ambicje i towarzyszył Przemkowi Miarczyńskiemu w okresie przygotowawczym, pełniąc rolę równorzędnego sparingpartnera, konsultanta i przyjaciela. Zaowocowało to brązowym medalem olimpijskim Przemysława Miarczyńskiego.

Potem role się odwróciły. Na kolejne Igrzyska Olimpijskie do Rio de Janeiro i do Tokio pojechał Piotr Myszka, a w dochodzeniu do olimpijskiej formy pomagał mu Przemysław Miarczyński, najpierw jako sparingpartner, potem jako trener. Medal był blisko, a współpraca tego duetu trwa do dzisiaj. Niedługo po Igrzyskach w Tokio swoją bogatą w sukcesy karierę zakończył Piotr Myszka, który dołączył do sztabu szkoleniowego. Wraz z Przemkiem efektywnie współpracują przygotowując kolejne, młodsze pokolenia polskich żeglarzy do walki o olimpijskie laury.

- Dziękuję Radzie Fair Play Polskiego Komitetu Olimpijskiego za dostrzeżenie nie tylko mnie i Przemka, ale też Pawła Kowalskiego, który był takim ojcem sukcesu i człowiekiem spinającym te wszystkie ogniwa. Zasady fair play powinny być dla każdego oczywistością, czymś nad czym nawet nie powinno się zastanawiać. Tę nagrodę dedykuję młodym zawodnikom, którzy stoją u progu swoich karier i którzy marzą o znalezieniu się na szczycie. Chciałbym, aby zawsze, bez względu na okoliczności kierowali się na tej drodze zasadami fair play

– mówi Piotr Myszka.

W latach 90. ubiegłego wieku Amerykanka Nancy Kerrigan była jedną z największych na świecie gwiazd łyżwiarstwa figurowego. Srebrna i brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich, medalistka mistrzostw świata, znana i lubiana w całej Ameryce. W jej cieniu znajdowała się Tonya Harding, która marzyła o tym, by zająć miejsce utytułowanej rywalki. W styczniu 1994 roku Nancy Kerrigan, przygotowująca się do startu w Igrzyskach Olimpijskich, została brutalnie zaatakowana po treningu. Śledztwo wykazało, że za atakiem stała jej rywalka. Wybuchł jeden z największych skandali w historii sportu.

Dlaczego o tym piszemy? Bo polscy żeglarze, Przemysław Miarczyński i Piotr Myszka od wielu lat udowadniają, że wzajemna rywalizacja o najważniejsze krajowe i międzynarodowe trofea nie musi być znaczona „lewymi kartami”, a może odbywać się w duchu czystej gry, zrozumienia, poszanowania i przede wszystkim z korzyścią dla sportowych umiejętności obu zawodników, jak i z korzyścią dla polskiego sportu.

Wielcy rywale w sporcie to fascynujący mikrokosmos ludzkiej natury. Z jednej strony zawiść i nieczyste zagrywki, z drugiej fair play i współpraca ponad podziałami. To jak mityczna walka dobra ze złem, między światłem a ciemnością. Niemniej to właśnie ta walka nadaje sens naszej ludzkiej egzystencji, zwłaszcza wtedy, gdy wielcy rywale, mimo tych samych celów, mimo olbrzymiej ambicji i często wielkiego ego, potrafią połączyć siły dla wspólnego celu. To w tych momentach, gdy fair play triumfuje nad brudną grą, sport staje się nie tylko widowiskiem, ale również szkołą życia i fundamentem kształtowania charakterów kolejnych pokoleń. Tak właśnie było i jest w przypadku Przemysława Miarczyńskiego i Piotra Myszki”

– czytamy w uzasadnieniu nominacji dla obu polskich żeglarzy.